محققان غالباً به شدت درگیر تحقیق خود هستند. آنها مدتها با آن زندگی کرده اند. و آنها می توانند این کار را انجام دهند زیرا تحقیقات برای آنها جالب است. واقعاً جالب است واقعاً جای تعجب ندارد که یک محقق دراز مدت ممکن است فراموش کند که سایر افراد ممکن است بلافاصله اشتیاق خود را به اشتراک نگذارند. چرا کسی نمی خواهد درباره چیزهایی که در سنین طولانی کار می کرده اند ، اطلاعاتی کسب کند؟ و هنگامی که آنها در مورد این اثر می نویسند ، آنها گاهی فراموش می کنند که به خوانندگان خود بگویید که تحقیقاتشان چقدر وقت صرف می کند.
خبرهای غم انگیز اما واقعی ... غالباً خوانندگان به موضوع شما علاقه ندارند. شاید دلیل این باشد که آنها قبلاً در مورد آن خوانده اند ، یا شاید به این دلیل است که موضوع در رادار آنها نیست. اما البته این می تواند باشد. بنابراین چه چیزی آنها را متوقف می کند؟ خوب ، غالباً به این دلیل است که نویسنده خواننده را قانع نکرده است که آنها باید تحقیقاتی را که در این زمان و تلاش زیادی انجام شده است بخوانند.
یکی از مشکلات بسیار متداولی که من در کارگاههای تولید مقاله برای نوشتن مجله با آن روبرو هستم این است که نویسندگان نمی توانند آنچه را که باید انجام دهند را تشویق کنند تا خوانندگان را به مشارکت تشویق کنند. آنها فقط نمی توانند زاویه ای پیدا کنند که این کار را انجام دهد. منظورم از زاویه چیست؟ خوب شاید استعاره کمک کند.
تصور کنید موضوعی که می خواهید در مورد آن بنویسید یک موضوع است - موضوعی است که شما کاملاً نمی توانید آن را ببینید. اما می توانید بخشی از آن را در نتیجه تحقیقاتی که انجام داده اید مشاهده کنید. حال می توانید درست در مقابل این شیء (فرضی) بایستید و آنچه را که در مقابل شما مشاهده می کنید توصیف کنید. به همان اندازه ، ممکن است روی پشت خود دراز بکشید ، به یک طرف بایستید ، از یک نردبان بالا بروید ، به یک قطعه گازی نگاه کنید یا از طریق یک لوله در آن نگاه کنید. شاید به نظر برسد که شیء به شما می گوید کدام یک از این نقاط ایستاده مناسب تر است. اما هر موقعیتی را که می گیرید ، هر نقطه ایستاده زاویه متفاوتی به جسم شما می بخشد. چیزهای مختلفی را می بینید و می توانید بگویید.
26950990696_31b7ebaba2_z.jpg
اکنون به تحقیقاتی که می خواهید در مورد آنها بنویسید دقیقاً به همین روش فکر کنید. بیش از یک موضع گیری وجود دارد. بیش از یک زاویه
بعد ، در مورد خوانندگان ژورنال هدف خود فکر کنید. ممکن است آنها به خوبی با این موضوع / موضوع آشنا شوند یا مواردی مانند آن را دوست داشته باشند. ممکن است قبلاً درباره آن نوشته شده باشد. این خوانندگان نمی خواهند چیزی را که از بدیهی ترین یا معمول ترین حالت نوشته شده است بخوانند ، مستقیم جلوی آن ایستاده یا کمی به یک طرف بایستند. آنها قبلاً خیلی از اینها را داشته اند. بنابراین ، دادن بیشتر به این منظر قدیمی ، نوعی حوصله هوام است. اما آنها به چیزی علاقه مند می شوند که از همان زاویه ای به همان موضوع / موضوع نگاه کند ، شاید از نردبان یا منظره ای که از زیر دراز کشیدن مشاهده می کنید. خوب ، به اندازه کافی از استعاره. شما این نکته را می گیرید که من مطمئن هستم.
نکته این است که به طور کلی کافی نیست که در مقاله ژورنالی چیزی برای نوشتن داشته باشید ، باید زاویه ای نیز روی آن پیدا کنید که هم برای خواننده جالب باشد و هم نا آشنا / رمان. به عنوان مثال ممکن است از طریق:
مجموعه اطلاعات جدید
چندین مجموعه داده را به روشی خلاقانه جمع کنید
آوردن روشهای جدید به موضوع
با استفاده از یک رویکرد نظری متفاوت
دیدگاه های انضباطی را به روشی جدید گرد هم می آورد
یا زاویه جدید می تواند چیزی شبیه به این باشد:
یک مسئله جدید یا
تعبیر متفاوت ، یا
یک استدلال جدید
هر یک از این موارد - و البته علاوه بر این ، شما باید در اینجا خلاق باشید - به خواننده پیشنهاد می کند روشی متفاوت برای دیدن یک موضوع از یک یا دو موردی که ممکن است با آنها کاملاً آشنا باشد ، ببینید یا ممکن است کمی آن را بشناسد.
زاویه ای که می گیرید با تنظیم کاغذ از یک نقطه ایستاده خاص مشخص می شود. معرفی و نتیجه گیری شما از زاویه انتخاب شده شما نوشته می شود. ( همه ما از برج ایفل تصاویر زیادی دیده ایم اما از زیر خیلی زیاد نیست ... دانستن یک شی فقط از یک منظر به معنی ... و غیره ). اما پیدا کردن زاویه شما همیشه آسان نیست.
در کارگاه های نوشتن من ، همیشه وقت می گذارم تا مردم به مقاله خود بپردازند. این به آنها کمک می کند تا زاویه ای پیدا کنند که کار کند. من چند عنوان را برای کار ارائه می دهم:
مقاله چیست؟ (زمینه و تمرکز کاغذ)
خواننده کیست؟ (مجله چیست)
خواننده از قبل درباره این موضوع چه چیزی را می داند؟ روش معمول بحث موضوع چیست؟ (آنچه در حال حاضر در گفتگوی دانشمندان در مجله به طور خاص و زمینه است)
رویکرد جدیدی که مقاله شما ارائه می دهد چیست؟ چرا خواننده این زاویه مورد علاقه را پیدا خواهد کرد؟
شرکت کنندگان اغلب تمرین زمین را مفید می دانند. بله ، نیاز به ارائه افکار در مدت زمان بسیار کوتاهی - بیش از سه یا چهار دقیقه - نمی تواند مشکل باشد ، اما همچنین اغلب بسیار مفید است. با این حال ، اغلب گفتگوهایی که در اطراف زمین اتفاق می افتد بسیار مهم و مهم است. این ایده های تندرست-پیرامون و در حال پرسیدن-به-فکر کردن-درباره-چرا-موضوع-مهم است و چرا این زاویه است که به نظر می رسد بیشترین تفاوت را برای شرکت کنندگان Worksop ایجاد می کند.
پرداختن به این سؤالات - چرا این موضوع ، چرا اکنون ، این چیزی است که خوانندگان دوست دارند درباره آن بدانند ، این چیزی است که آنها قبلاً کاملاً با آن آشنا هستند - آماده سازی فوق العاده مفیدی برای نوشتن است ، برای فکر کردن در مورد راه هایی که مطالب شما و استدلال ارائه می شود. و پرداختن به سؤالات "زاویه" از طریق گفتگو ، در یک محیط حمایتی ، با همسالان یا با مربی ، می تواند بسیار مؤثر باشد.
پس چرا آن را امتحان نمی کنید؟ همانطور که ما استرالیایی ها می گویند ، قبل از شروع روی کاغذ بعدی که در آن مشغول به کار بودید ، همانطور که ما استرالیایی ها می گویم ، در پیدا کردن زاویه شما و تمرکز و پالایش آن حرکت کنید.